برداشت موی اهداکننده برای کاشت مو

جراحی کاشت مو، موها و فولیکول‌ها را از ناحیه دارای موی سر می‌گیرد و آنها را در ناحیه‌ای از پوست سر قرار می‌دهد که مو در آن از بین رفته است. محل اهدا کننده ناحیه پوست سر است که مو و فولیکول های آن برداشته می شود. محل دریافت کننده ناحیه پوست سر است که موی اهداکننده در آن کاشته می شود. موی اهدایی که به محل گیرنده پیوند زده شده است، سپس به رشد خود ادامه می‌دهد و در جایی که مو از دست می‌رود، پوشش می‌دهد.

برداشتن مو و فولیکول ها از محل اهدا کننده را برداشت می گویند. برداشت یک روش چند مرحله ای است که با برنامه ریزی شروع می شود و با تحویل موی سالم و فولیکول های آماده برای پیوند پایان می یابد. تا زمانی که برنامه ریزی برای کل عمل کاشت مو تکمیل نشود، هیچ مویی از محل اهدا کننده برداشته نمی شود.

برنامه ریزی برای برداشت در سایت اهدا کننده

محل های اهدا کننده معمولاً نواحی پوست سر در پشت سر، پشت گردن و بالای گوش ها هستند. این نواحی معمولاً تحت تأثیر ریزش مو به دلیل طاسی الگو قرار نمی گیرند. الگوی طاسی مردانه را ببینید.

با این حال، الگوهای طاسی از فردی به فرد دیگر متفاوت است، مانند ویژگی هایی مانند رنگ مو، بافت مو، فر و موج مو، و تراکم مو. ویژگی‌های مو در مکان‌های اهداکننده مختلف در تعیین مقدار موی مورد نیاز از هر ناحیه اهداکننده برای پیوند مهم هستند – به عنوان مثال، چه مقدار موی ریز از بالای گوش برای ایجاد خط موی طبیعی استفاده می‌شود و چه مقدار موی با کالیبر سنگین‌تر از پشت سر برای جایگزینی موهای از دست رفته در مرکز پوست سر. تمام این ویژگی ها توسط پزشک متخصص ترمیم مو در برنامه ریزی برای روند ترمیم مو از ابتدا تا انتها مورد توجه قرار می گیرد.

یکی دیگر از ملاحظات بسیار مهم در برنامه ریزی برای برداشت از محل های اهدا کننده، احتمال اینکه ریزش موی بیمار در طی سال ها پیش رونده باشد، است. این موضوع برای مردان جوان‌تری که ریزش موی آنها ممکن است سال‌ها پس از کاشت اولین ناحیه ریزش مو ادامه یابد، بسیار مهم است. احتمال ریزش موی پیشرونده نشان می دهد که باید مقداری مو در مکان های اهدا کننده برای استفاده در پیوندهای آینده ذخیره شود. احتمال ریزش مو در آینده اغلب با موارد زیر نشان داده می شود:

• سرعت ریزش مو
• سابقه خانوادگی ریزش موی پیشرونده

احتمال ریزش مو پیشرونده و نیاز به کاشت در آینده باید توسط بیمار و پزشک متخصص ترمیم مو به عنوان بخشی از برنامه ریزی کلی برای کاشت مو مورد بحث قرار گیرد.

هنگامی که بخش قابل توجهی از پوست سر درگیر کاشت مو باشد، برداشت از محل اهداکننده و پیوند در محل گیرنده ممکن است در طی یک دوره زمانی در دو، سه یا بیشتر جلسات به فاصله چند هفته یا چند ماه انجام شود.

تکنیک‌های برداشت اهداکننده در محل

امروزه چندین تکنیک برداشت از محل اهدا کننده موجود است. با انواع روش های برداشت در دسترس، انتخاب مناسب برای نیازهای منحصر به فرد بیمار آسان تر است.

برداشت نواری

برداشت نواری رایج‌ترین تکنیک برای برداشتن مو و فولیکول‌ها از ناحیه اهداکننده است. یک چاقوی جراحی یک، دو یا سه تیغه برای برداشتن نوارهایی از بافت مو از محل اهدا کننده استفاده می شود. هر برش به دقت برنامه ریزی می شود تا اطمینان حاصل شود که فولیکول ها دست نخورده برداشته می شوند. بعداً، پزشک متخصص ترمیم مو یا دستیار جراحی، فولیکول‌ها را به شکلی که قرار است پیوند بزنند، از نوار جدا می‌کند – به عنوان مثال، فولیکول‌های منفرد برای کاشت تک مو، گروه‌های دو تا چهار فولیکول برای پیوند میکرو یا مینی، یا در گروه‌های بزرگ‌تر در صورت نیاز برای پوشاندن نواحی بزرگ پوست سر.

برش های نوار برداشت با بخیه یا منگنه بسته می شوند. بهبودی معمولاً بدون عارضه پیش می رود.

یک تغییر در برداشت نواری، برداشت بیضوی است، که در آن موهای اهداکننده با یک برش بیضی شکل کشیده به جای نوار برداشته می‌شود.

لینک مفید : کاشت مو به روش Sapphire FUE

برداشت پیوند گرد

امروزه برداشت پیوند گرد یک تکنیک برداشت نسبتاً غیر معمول است. قبل از توسعه روش‌های جدیدتر که بر استفاده از گرافت‌های کوچک‌تر تاکید می‌کنند، این تکنیک رایج‌تر بود.

پیوند واحد فولیکولی

یک تکنیک جدیدتر برداشت و پیوند در محل اهداکننده، پیوند واحد فولیکولی (FUT) است. واحدهای فولیکولی (FUs) گروه‌های کوچکی از فولیکول‌های مو هستند که «واحدهای» طبیعی هستند که در آن مو روی پوست سر رشد می‌کند. FUT با استفاده از این FUهای طبیعی، فولیکول‌ها را برداشت و پیوند می‌دهد. تکنیک FUT زمانی که توسط یک پزشک ماهر و با تجربه متخصص ترمیم مو استفاده می شود، امکان ایجاد پیوندهای طبیعی و اغلب غیرقابل شناسایی را فراهم می کند.